domingo, 18 de septiembre de 2011

Finde Beach


Holaaaaaa¡¡

Ya me quedan pocos posts que escribir….que esto se esta acabando… aunque desde que me he enterado que esto de escribir es tan terapéutico y que ayuda al cerebro a ordenar las ideas igual hasta sigo con el blog o me invento uno nuevo para poder seguir escribiendo
Este fin de semana ha sido sencillamente genial¡¡¡ Mi amiga de Nueva York ha venido a visitarme. Han sido realmente grandes dosis de oxitocina en vena y se me ha pasado el finde volando…
El viernes ya empezaba a estar nerviosa por su llegada e intentando pensar en algún plan atractivo para el fin de semana. El tema parques estaba descartado ya que ni a ella ni a mi nos hacia demasiada gracia. Así que pensé en tener un buen fin de semana de playa y decidí que iríamos a Siesta Key en Sarasota donde todos en el lab me había hablado tan bien y así ir acompañada ya que de lo contrario yo sola no hubiera ido. Cuando vi que había que conducir 2 horas y media decidí coger un hotelito para pasar el fin de semana y así ir más relajada. Al llegar al hotel nos dicen que Siesta Key esta considerada la playa número 1 de los estados unidos. Y yo sin saberlo¡¡¡¡ Os dejo unas fotos aunque no hacen justicia del lugar con la arena blanca como el azúcar y el agua cálida y transparente donde podíamos ver los pececitos.. Suerte que al final he podido ir que si no me muero si me entero estando en Barcelona que esta considerada la number 1 y yo  tan cerca y no haberla visitado
Así que hemos disfrutado tumbadas en la arena, paseado a la orilla del mar mientras veíamos el atardecer y hablando sin parar que creo que hasta me duele la garganta de tanto que hemos usado la sin hueso..
y es que aquí no se si por el idioma o por todo un poco pero no hablo demasiado.. Os podéis imaginar a mi calladita?….pues curiosamente esta siendo un gran ejercicio que estoy haciendo en este país que me ha permitido darme cuenta que el silencio a veces es necesario y que hablar por hablar es tontería jejeje No se si al volver a Barcelona me pasará lo mismo o recuperaré mi verborrea habitual…..
Pero como siempre todo tiene su final. Así que ahora vuelvo del aeropuerto y me ha costado despedirme de ella… que duras son siempre las despedidas y que poco me gustan.. sobretodo porqué no nos veremos hasta enero….y estando en el aeropuerto me han entrado ganas de irme con ella y coger un vuelo directo a Barcelona.. pero no, aun me quedan un par de semanitas para volver de esta gran aventura Bssssssss 

2 comentarios:

  1. ¡Qué envidia! Aquí ayer se pasó el día lloviendo. ¡Lo de la playa number one me encanta!!!! Y lo del silencio.... ¡Pues casi deberías explicarme cómo se consigue! ¡Sobre todo si con eso acallo los pensamientos!!!!! Las fotos son muy chulas, ¡espero que os lo pasaseis súper bien!
    ¡Un besoooooooo!!!!!!

    ResponderEliminar
  2. Si Pat superbe...vaig desconectar molt.... tot i que ara ja estic again en la realitat¡¡¡¡ lo dels pensaments no es gens fàcil però no es impossible...es com sempre acceptar les situacions per no caure en els pensaments descontrolats...vaja fàcil dir-ho però no tan fer-ho
    Petonsss i ens veiem aviat

    ResponderEliminar